Ατάκες μικρών (γιατί τέτοιες εμπνεύσεις πρέπει να μένουν!)

Στη διάρκεια του φαγητού, δυο αγόρια προσποιούνται τα ζώα του δάσους:

- Εγώ είμαι λύκος!
- Εγώ είμαι πουλί! Όχι ανθρώπινο, αληθινό που πετάει!!

***

Χριστούγεννα. Μάθαμε το μικρό τυμπανιστή και ζωγραφίζουμε το τραγούδι στο χαρτί. Έρχεται h Λίνα να μου δείξει τι ζωγράφισε. Βλέπω είχε φτιάξει ένα τετράποδο. Τη ρωτάω:

- Λίνα μου τι ζωγράφισες;
-Τη Μουπανέλα κυρία!!! (Μουυυυυ παν έεεεελαααα...) :-D :-D

***

Ε.: Ας ανοίξουμε την κουρτίνα!

Ι.: Ας ανοίξουμε και μια σαμπάνια!!!!! (από τώρα για σαμπάνιες λένε λιώνωωω!!!)

***

Ζωγραφίζουμε εμάς και τους φίλους μας. Έρχεται o I. και μου λέει: "Ζωγράφισα εμένα, το Γιώργο και το Δημήτρη". Κοιτάω τη ζωγραφιά, βλέπω μόνο δύο ανθρωπάκια. Του λέω " Εσύ που είσαι;" "Να, μου λέει, εδώ είμαι" και μου δείχνει το ένα ανθρωπάκι. Του λέω " Ο Γιώργος που είναι;" Μου δείχνει το άλλο ανθρωπάκι. "Και το Δημήτρης, του λέω, πού είναι;" Σηκώνει το κεφάλι και κοιτάζει μακριά, "Να τος, εκεί στις κούνιες!"

***

Είναι η τελευταία μέρα του σχολείου και έχουμε κανονίσει να κάνουμε ένα πάρτι όπου θα παίζαμε και μπουγέλο! Η Β. έρχεται λοιπόν και με ρωτάει όλο ανυπομονησία:

"Κυρία, πότε θα ξεκινήσει επιτέλους το μπουγελόπαρτο;;;;;"